แม่

    แม่รักลูกลูกรู้อยู่แก่จิต
 แม้นทำผิดแม่ก็ยังให้อภัย
                เพราะรักลูกจึงต้องยอมต้องตรอมใจ
      เพราะจะให้ลูกน้อยมีความสุข

                ครั้งแรกที่ลืมตาเราจะเห้นหญิงคนนึงซึ้งเราเรียกเขาว่าแม่ แม่เป็นผู้ให้กำเนิด คอยดูแลเรายอมเราป่วยไข้ยามเราเจ็บป่วย คอยสอนเราในเวลาเราไม่รู้เรื่อง คอยห้ามเราในเวลาที่เราทำไม่ดี แม่คอยตีในเวลาเราทำผิด เวลาเราไม่มีอะไรกินก็จะหาให้ ถึงแม้เราจะไม่มีกินแม่ก็จะหาให้เรากินให้อิ่มท้องไม่ให้อดอยาก อยากได้อะไรก็ซื้อให้ตามใจ แม่คือเสาหลักในชีวิตเวลาหิวเราเรียกแม่ เวลาป่วยเราเรียกแม่

เวลาไม่มีตังเราก็เรียกแม่ แม่ก็ให้เราได้เกือบทุกสิ่ง เราควรตอบแทนเขาด้วยการ ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซน ไม่เกเร ไม่ทำให้แม่เสียใจ ถึงบางทีเขาจะขี้บ่น บางครั้งอาจจะดูน่าลำคาญ แต่ที่เขาทำไปเขาทำไปด้วยรักและห่วงใย เขาอยากให้เราเรียนสูง ที่เรียนดีๆ งานดีๆ ครอบครัวที่ดี ผู้ชายที่ดี(นอกเรื่องและะ) เรื่องบางเรื่องเราก้อยากขอโทดเขาที่เราทำผิด อาจจะเป็นเพราะความคึกคนอง แต่ลูกแย่ๆคนนี้ไม่คิดที่อยากจะทำ อยากจะบอกรักแม่สักร้อยล้านพันครั้ง พระคุณนี้ที่แม่ให้มาทนแทนชาตินี้ก็คงไม่หมด หนูจะพยายามเป็นเด็กดี คำหวานๆหนูไม่มีหรอก มีแต่รักคำเดียวแม่เอาป่าว ลูกแย่ๆคนนี้รักแม่ที่สุด